အခ်စ္ကဗ်ာ ေရးျပန္ျပီ

ခုတေလာ .. စိတ္က ကဗ်ာဘက္လွည္႔သြားျပန္တယ္ ကဗ်ာကလည္း အခ်စ္ကဗ်ာ ျဖစ္ေနျပန္ပါတယ္ .. ဒီဘေလာ႔ ေရးသူကိုေတာ႔ ခပ္ရူးရုူးလို႔ မထင္ေစခ်င္ဘူးေနာ္ .. ဘာလို႔လဲဆို .. တရားနဲ႔ ပတ္သက္တာလည္း ေရး ၊ အခ်စ္နဲ႔ ပတ္သက္တာလည္းေရးဆိုေတာ႔ကာ .. နည္းနည္း လမ္းလြဲေနသလားလို႔ပါ .. ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ဗ်ာ .. ပုထုဇဥ္ က်ေနာ္႔အျဖစ္မွာေတာ႔ အခ်စ္ေရးနဲ႔ မကင္းေသးတာမို႔ .. တခါတခါ အခ်စ္ပါလာပါလိမ္႔မယ္ .. ျပီးေတာ႔ ေလ႔လာထားစရာ ဗဟုသုတနဲ႔ ၊ လူတိုင္း အတြက္ ဓမၼဆိုတာလည္း ပါခ်င္ပါပါမယ္ ..။  တကယ္ေတာ႔ က်ေနာ္႔ဘေလာ႔ဟာ  က်ေနာ္႔အေတြး ေပၚတာေတြအျဖစ္ ခ်ျပျခင္းျဖစ္တာမို႔ .. ဘေလာ႔ပိုင္ရွင္ဟာ စိတ္မျငိမ္တဲ႔ သူလို႔ ယူဆနိုင္ပါတယ္ .. ။ ကဲ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ဗ်ာ .. ခု ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ ေရးထားတယ္ .. ။ မေကာင္းဘူး မေျပာနဲ႔ေနာ္ .. .မေကာင္းဘူးေျပာရင္ ကေလာင္သြားက နန သြားတာမို႔ပါ ..။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ..

တံခါးဖြင္႔ထားပါ

ေလေျပညွင္းတို႔ တီးတိုး

စမ္းေရေအးမ်ား စီးဆင္း

အၾကင္နာတံခါး ဖြင္႔ထားပါ

အခ်စ္ရိပ္ေငြ႔ေတြ တိုးေဝွ႔ေနတယ္ …

ဟုတ္လား .. ဒါဆို

အၾကင္နာတခါးမ်ား ဖြင္႔ထားတယ္

ေလေျပညွင္းတို႔ တိုက္ခတ္ေစေလ

စမ္းေရေလးေတြ စီးဆင္းေစ ေပါ႔

အခ်စ္ရိပ္ေငြ႔ေတြလား .. လာပါ

နွလံုးသားက ဆီးၾကိဳမယ္ေလ .. ။

 

အဲ႔ဒါက တစ္ပုဒ္ ေရးလိုက္တာပါ .. ခုေနာက္တစ္ပုဒ္ကေတာ႔ အခ်စ္ဆိုတာကို ခံစားၾကည္႔ရင္း လက္ေတြ လွဳပ္ရွားလိုက္တာ .. ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ ထပ္ျဖစ္သြားျပန္ပါတယ္ .. ။ ကဲ ဆက္ဖတ္ၾကည္႔ပါအံုးလား ..

နုနုရြရြ ခ်စ္ၾကည္႔မယ္တဲ႔

ကဗ်ာပန္းေတြေပၚမွာ .. ခ်စ္လိပ္ျပာေတြဝဲလို႔

ကေပ်ာ္ျမဴးၾကြ … လွလွပပ ကစားေနၾကတယ္

ေနညိုရီေမွာင္းလို႔ တိမ္နီေလးေတြေတာက္တဲ႔အခါ

စိတ္ကူးေတြလြင္႔ပ်ံ႔ လြမ္းဓါတ္ေတြဆင္လို႔

ျမင္ေလသမွ် အခ်စ္ရိပ္ေတြ တထင္ထင္နဲ႔

နွလံုးသားလည္း ေပ်ာ႔ေျပာင္းညိုေမာင္းျပီး ရင္႔မွည္႔ေလသလား

ဟဒယ ဘဝင္မွာ .. သူတခုတည္းနဲ႔ ျပီးျပည္႔စံုသည္ထင္

ခ်စ္တယ္ဆိုေသာစကား သက္ဝင္ေနတဲ႔ တခဏ

ပတ္ဝန္းက်င္ကိုမေျပာနဲ႔ ကမာၻကိုေတာင္ေမ႔သတဲ႔ .

အခ်စ္ၾကီးတယ္လို႔ မထင္လိုက္ပါနဲ႔ေနာ္

ခ်စ္တယ္ဆိုေသာ အရာက တိုင္းစရာ မရွိဘူးတဲ႔

ဟုတ္ေတာ႔လည္း ဟုတ္ေပသား လက္ေတြ႔မွသိမိတယ္

တကယ္ေတာ႔ ျပန္ခတ္ခတ္တဲ႔ အခ်စ္ရိပ္မွာ

က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ ကမာၻကို ေမ႔သြားခဲ႔ျပီမို႔ ေလ… ။

 

ေမ႔သလားမေမ႔သလားေတာ႔ မသိဘူးေနာ္ ..  ခုဖတ္ေနတာ ဘယ္သူလဲဟင္ လို႔ က်ေနာ္ ေမးမိမယ္ဗ် .. ထားပါေတာ႔ဗ်ာ .. က်ေနာ္႔စာကိုဖတ္ျပီး နွလံုးသားထဲ လွိဳင္း တလံုးေလာက္ ေျပေျပေလး ထသြားရင္ကိုပဲ ေက်နပ္ေနပါျပီ .. ။

 

ဘာေန

19.march.2012